Kayıt tarihi : 05/12/08
Mesaj Sayısı : 2759
Nerden :
Konu: Michael Jackson Anlatıyor... Salı Tem. 14, 2009 9:53 am
“Hayatımdaki amacım; ilhamını almakta şanslı olduğum bu kutlu coşkuyu müziğim ve dansımla dünyaya sunmak.”
“Dünya'daki en iyi eğitim, ustaları ( uzmanları) çalışırken izlemektir.”
“Haydi, yürekten sevebileceğimiz bir yarını düşleyelim, ve şunu bilinki sevgi tüm yaratılanların kalbindeki en mutlak gerçektir.”
“Çocuklarımızı daha çok sevmek yerine, okullarımıza metal dedektörleri koyuyoruz.”
“Tüm hayranlarımızı seviyorum, bana "şirin" diyenleri bile. Ama hergün büyüyorum ve yakında bana farklı bir şekilde hitap etmeleri gerekecek” 1972
"Ben yalnızca dürüst olmak isteyen, insanları mutlu etmeye çalışan biriyim.Tanrı'nın bana ihsan ettiği yeteneğim aracılığıyla onlara biraz olsun 'kaçış duygusu' vermek amacım.Kalbim burada işte.Tüm yapmak istediğim bu... Michael Jackson, Nisan 1999
"Babam tam bir yöneticilik dehasıydı. Ama benim asıl ihtiyacım olan şey, bir 'baba'ydı" Oxford
"Çocukların yüzlerinde Tanrı'yı görüyorum. Bu dünyada hiç çocuk olmasaydı, biri duyursaydı ki "Dünyadaki tüm çocuklar ölmüştür", hemen balkondan aşağı atlardım. Sona ererdim." Bashir röportajı-2003
"İnsanlar beni tanıdıklarını düşünüyorlar ama bilmiyorlar.Gerçek değil.Ben gerçekten bu dünyada yanlız bir insanım.Bazen ağlarım çünkü yanlızlık acıtır.Acıtır.Dürüst olmak sanırım size söyleyebilirim o beni acıtır,üzer."
" 'Olgun'dum...bir 'genç' olmadan önce"
- (Kendimi tanıtmam gerekirse) Kısaca, Michael Jackson’ım. -O'nun önünde durur ve dansetmeye başlarım. -Gerçekten mi? - Evet, ve ağlamayı keser,gözyaşları gülümsemeye dönüşür ve mutlu olur.. Güler. (Oğlu Prince'in ağlamasına çare olarak yaptığını Barbara Walters'a anlatırken- 2002)
“Bir sonraki albüm üç kat daha iyi olmak zorunda. Sadece “iyi”olamam, Çünkü bu bir düşüş olur, O yüzden uğraşıp, başaracağım.” Off The Wall albümünden sonra.
-"Hiçbirşey bulamadılar...Michael Jackson bunu yapmıştır diyebilmek için hiçbirşey ama hiçbirşey bulamadılar...Hiçbirşey. Bugün oldu birşey bulamadılar, hala birşey bulamadılar, Hiçbirşey, hiçbirşey, hiçbirşey!!!" (1995 Diana Sawyer Röportajında 1993'teki dava sebebiyle evini altüst ederek arayanlara dair söylediği söz.)
"Bu olay 14 yaşımdayken yani 1972'de olmuştu. Onlar benden şarkıyı bilinen bir ritmde söylememi istediler, ama ben onların yanlış olduğunun farkındaydım. Kaç yaşınızda olursanız olun eğer bu yeteneğe sahipseniz ve bunu biliyorsanız, insanlar sizi dinlemeliler."
"Neden yatak paylaşılamazmış? En sevgi dolu şey bir başkasıyla yatağını paylaşmaktır. Bu çok büyüleyici. Bu çok tatlı. Bu bütün dünyanın yapması gereken şey."
"Annem ve babam, ikisi de müziğin ailemizin birlikte kalmasını sağlayan bir araç olduğunun farkındaydı. Çünkü komşularımızın çocukları bizim yaşımızda çete üyesi olmaya başlıyordu."
"Öylece boş otururken kendimi suçlu hissediyorum, çünkü biliyorum ki bir şeyler yapabilirim"
"Evde bile yalnız biriyim, odamda otururum ve bazen de ağlarım. Arkadaş edinebilmek çok zor ve ailenizle de konuşamayacağınız bazı şeyler var. Geceleri çıkıp komşu civarlarda belki konuşacak birilerini bulurum diye gezinirim ama sonuçta dönüp dolanıp eve gelirim."
"Şovmen olmaktan gurur duyuyorum...ama henüz hiçbirşey görmediniz!" WMA 2000
"Çoçuklar, çocukluklarını çaldırdılar. Çocuk zihni gizem, sihir, merak ve heyacan ile beslenmeye ihtiyaç duyar. Yaptığım iş insanların, içinde sakladıkları çocuğu tekrar keşfetmelerine yardımcı olmak."
“Gözlerim dünya'daki en büyük kitaptır.”
“Beni gerçekten tanıyan herkes şunu iyi bilir ki , çocuklarım hayatımdaki her şeyden önce gelir ve bir çocuğa asla zarar veremem.”
“Çocukların yüzünde Tanrı'yı görüyorum, Eğer Dünya'da hiç çocuk olmasaydı, eğer birisi bütün çocukların öldüğünü duyursaydı, kendimi derhal balkondan aşağı atardım.”LWMJ 2003
"Müzik kariyeri en uzun olan sanatçıyım ve Yenilmez olarak seçilmiş olmaktan gurur ve onur duyuyorum."
"Müziğimi üretirken, kendimi Doğa'nın bir Enstrumanı gibi hissediyorum" 1993 - Grammy Ödülleri
Çocuklardan öğrenmemiz gereken, çocukluk değildir. Onlarla birlikte olmak bizi, varolan ve sadece yaşatılmayı bekleyen hayatın bilgeliklerinin derinliklerine iletir. Michael Jackson - 1993
“Nasıl hatırlanmak isterdim? Dünya'ya bir miktar ışık ve kaçış getiren birisi olarak. Ayrıca sessiz çocukların sesi olarak da anılmak isterdim çünkü onları seviyorum. Ben çocuklar için yaşayan birisiyim.”
“Rekorları değiştirmeye başladığımda Elvis Presley'in ve Beatles'ın rekorlarını kırdım ve ertesi gece bana ucube, homoseksüel, çocuk tacizcisi ithamlarında bulundular. Ten rengimi beyazlattığımı söylediler. Halkı bana karşı tavır aldırmak için herşeyi yaptılar. Bu bir komplo!”
“Çocuklar hiçbirşey'de herşeyi bulurlar. Yetişkinler ise herşey'de hiçbirşeyi!”
“Her zaman hayal edebilirsiniz ve hayalleriniz de gerçekleşebilir ama onu "siz" gerçekleştirmek zorundasınız.”
“Ne söylüyorsam onu ima ediyorumdur. Şarkı söylerken yaptığım gibi. İma etmediğim şarkıyı söylemem.”
“Paylaştığımız şu Dünya, Uzayda gezen bir kaya parçası değildir. Yaşayan canlı bir varlıktır. Bizi korur, ve korunmayı da hak eder.”
“Hiçbir zaman alkol yada uyuşturucu kullanmadım. Hiç sarhoş da olmadım. Şampanyayı tatmışımdır ama içmem. İnsanlar kadeh kaldırdığında sadece bardağı kaldırırım.”
"Şarkıları indirdikleri için insanları hapse atma fikrine karşı söyleyecek şey bulamıyorum. Mp3 indirmek yanlıştır ama çözüm hapishane olmamalıdır. Buna çözümü sanatçılar, endüstri ve tüketiciler birlikte bulmalıdır. Online müzik mağazaları gibi yeni oluşumlar öncülük yapabilirler. Unutulmamalıdır ki, müzik sektörünü sırtlayan hayranlardır." Michael Jackson - 21 Temmuz 2003
"Sahneye çıktığım an... sanki bir büyü bir yerlerden aniden gelir ve ruhu size çarpar ve tamamıyle kontrolünüzü kaybedersiniz"
"Kalabalıktan korkarım, sahnedeysem güvende hissederim. Mümkün olsaydı, sahnede uyurdum. Ciddiyim."
“Dergi kapaklarinda siyah sanatçilar olunca dergiler fazla satmiyor diyorlar bana hep, ama göreceksiniz, bir gün bunu diyen dergi yöneticileri bana diz çöküp yalvaracaklar bir röportaj için.”MJ 1979
"Sevgi, bir kalıp sabun gibidir. Çok sıkı tutarsanız, ellerinizin arasından kayıp gider."
“Beni gerçekten tanıyan herkes şunu iyi bilir ki , çocuklarım hayatımdaki her şeyden önce gelir ve bir çocuğa asla zarar veremem.”
“Çocukların yüzünde Tanrı'yı görüyorum, Eğer Dünya'da hiç çocuk olmasaydı, eğer birisi bütün çocukların öldüğünü duyursaydı, kendimi derhal balkondan aşağı atardım.”
natuurschoon
Konu: Geri: Michael Jackson Anlatıyor... Cuma Tem. 24, 2009 1:41 pm
sağolasın canım (:
Özge}™
Site Sahibi
Kayıt tarihi : 05/12/08
Mesaj Sayısı : 2759
Nerden :
Konu: Geri: Michael Jackson Anlatıyor... Cuma Tem. 24, 2009 1:45 pm
"Müziğimi üretirken, kendimi Doğa'nın bir Enstrumanı gibi hissediyorum" 1993 - Grammy Ödülleri
Hepsi mükemmel...
natuurschoon
Konu: Geri: Michael Jackson Anlatıyor... Cuma Tem. 24, 2009 1:48 pm
Gidişinden sonra ilk defa dışarı çıktığımda,müzik marketlere uğradım.Önceden haftalarca süreyle getirttiğim albümlerini şimdi sanki yeni çıkmışsın gibi reyonların ilk sıralarında gördüm,neredeyse tüm mağazalarda şarkıların çalıyordu.Önceden uğrayıp plaklarını diplerden çıkarmaya üşendirttiğim sahaflar,şimdi tozlarını alıp camın önüne koymuşlar.Hakkında düşünmeye bile tenezül etmeyenler şimdi iyi şeyler söylemeye başlamışlar ama neye yarayacak ki.Seni anma derdine düşmüşler,sağlığında didik didik ettikleri adamı şimdi koruyup kollamaya sarmışlar.Şimdi mi kıymete bindirdiler seni. Daha günler önce konserine gidebilmek için dua ediyordum ama şimdi arkandan dua ediyorum.Daha günler önce seni yeniden görebilecek olmanın heycanına kapılmıştım şimdi birdaha göremeyecek olmanın ağırlığı var üzerimde. Teselli olacağım şeyler,üzüleceğim şeylerden daha az. İşin içine yokluğunu katınca bir sürü boşluklar çıkmaya başladı hayatımın heryerinden. Şimdi sen yokken ne yapayım diye düşünüyorum,içinde Michael olmayan bişeyler arıyorum ama herşeyin ucu sana çıkıyor,gelecekte istediklerim bile sana dayalıymış meğer, hayatımdaki varlığın sandığımdan daha fazla yer kaplıyormuş.Şuan için yokluğunu ferkedemedim,sadece olmadığını biliyorum ama ömrümde ilk defa birinin ardından yutkunamayacak kadar acı çekiyorum ben Michael,ilk defa gözlerim çıkana kadar ağladım.Eğer öncelerden belli olsaydı,belli etseydin,anlardım şimdiki gidişini.Ama içime sinmiyor,Michael'ın kaderi diyemiyorum ben.Düşüne düşüne beynim kaynıyor.Kabullenmeye çalıştım ama olmadı. Otobüslerde,yolda,cafelerde insanların yüzüne bakıyorum hepsi gülüyor,eğleniyor.Gidip tutup "gülmesene" diye sallayasım geliyor milleti.Gözümde hiçbir yere sığdıramadığım adamı kaybettim,herkesi bir kenarda kıvrılmış ağlıyor olarak görürüm sanıyordum. Olduğunu bilmek bile iyi geliyordu bana,sorunlar olduğu zaman "Michael var" diye avutuyordum kendimi,alakası olmasa bile. Huzursuzum hep,senle ilgili birşeylere bakarken offff'layıp pufff'luyorum sürekli. İlk 3 gün hiçbir şarkını açamadım korkudan.Çünkü Billie Jean'i ensturmental olarak ilk dinlediğimde 8 tane bas'dan sonra hıçkırıkla başlayan sesini duyamayınca duraksamıştım,tam ben "she was.." diye başladığımda senin sesinin olmadığını farketmiştim.İşte şimdi yine öyle olur diye,senin sesin gelmez diye korktum.Sesinide alıp gittin sandım.=) Ama sen herşeyinle burdasın,biliyorum.Şimdi gerçek meleğim var benim.Seni seviyorum. Bazı insanlar vardır, çocukluğunuza veya gençlik yıllarınıza yarenlik etmişler, uzun seneler yaşamınıza paralel, bir yerlerde varolmuşlar, hatta onları şahsen tanımasanız bile, yaşamınızla bir şekilde bağlantılı kalmışlardır. Onların da ölümlü olduğunu düşünmezsiniz bile.Ama ölümlüdürler. Her insan gibi, her canlı gibi. Ve bir gün gelir, çekip gidiverirler, sizi şaşkınlıklar içinde bırakarak. Özel yaşamınızda da, çok yakınınızda veya az uzağınızda da vardır onlardan.İşte böyle bir anda, ölümü farkedersiniz yeniden. Dünyadaki yaşamın bir başı, bir de sonu bulunduğu gerçeği, bomba gibi düşer yolunda giden veya gitmediğini zannettiğiniz gündelik yaşamınıza. Çok yakınlarınızda değilse giden kişi, şaşırarak anımsarsınız ölümün varlığını. Yakınınızda ise, dünyanız tepetaklak olur birden. O ana kadar dert sandıklarınız yokolup giderler ve o tek bir acı ile ve o en gerçek acı ile başbaşa kalırsınız dehşetler içinde. Yüreğinizi ateşlere veren, organlarınızı delip geçen maddi bir acı olarak algıladığınız kederiniz ve yasınız içinde, yaşamınızın o ana kadar ne kadar da yaşanılası, ne kadar da güzel olmuş olduğunun idrakine varıp, kıymetini bilmediğiniz, elinizden artık hepten gitmiş olan o yaşam parçasının ardından ağıtlar yakarsınız. Bir faydası yoktur artık ama. Olan olmuştur ve artık siz kökünden değişmiş olan yaşamınızla günlerinizi geçirmek zorundasınızdır.Yaşamın bir sonu olduğu, yaşamımızın en değişmez ve en katı GERÇEĞİDİR (!) Ama biz bunu unutur ve o son hiç gelmeyecekmiş gibi geçiririz günlerimizi. Ne kendimiz, ne yakınımızdakiler için düşünürüz bu sonu. Tüm hesaplarımızı sonsuza ayarlar, sonsuza kadar ister, sonsuza kadar hırslanır, sonsuza kadar savaşır, sonsuza kadar boğuşur, sonsuza kadar bileniriz.Ta ki günlerden bir gün, ölümün gerçeği bizleri, uzaklarda ise en azından yine, yeniden şaşırtıp, şoke edinceye; yakınlarda ise acılara salıp, yaşamımızı ters yüz edinceye kadar.Aslında daha sık hatırlamalıyız ölümün varlığını.Yalnızca gittiğine şaştıklarımız veya gittiklerinde kahrolduklarımız olduğunda değil. Belki böylece, yaşamımızın, bizden başkalarının yaşamının ve hep birlikte yaşamımızın değerini bilerek yaşayabilmemiz mümkün olabilir.Kimbilir, belki mutlu olabilmemiz bile.
Konu: Michael Jackson Anlatıyor... 
Salı Tem. 14, 2009 9:53 am
